Şeftali Nektarin Yetiştiriciliği

Şeftali yetiştiriciliği dünyanın her iki yarım küresinde ve ülkemizin hemen hemen her yerinde çok eski yıllardan beri yapılmaktadır. Çok erkenciden, geç çeşitlere kadar yılın beş ayı pazara taze şeftali sevk etmek mümkündür. Taze olarak tüketildiği gibi meyve suyu konsantresi, pulp olarak ve derin dondurucu ile uzun süre muhafaza etmek mümkündür. Ayrıca şeftali reçel, marmelât ve kurutulmuş olarak da tüketilmektedir.

İklim İstekleri

  • Şeftali, değişik iklim şartlarına uyabilen meyve türlerinden biridir. Ekvatorun güney ve kuzeyinde 24-25 enlem dereceleri arasında yetiştiriciliği yapılmaktadır. Ülkemizde sıcak iklim Akdeniz ve Ege Bölgesi, mutedil Marmara Bölgesi ve soğuk iklime sahip Doğu Anadolu Bölgesinde yetiştiriciliği yapılmaktadır. Şeftali yetiştiriciliğinde düşük kış sıcaklıkları, çeşidin kış soğuklama ihtiyacı, ilkbahar donları ve düşük yaz sıcaklıkları önem kazanmaktadır. Kış sıcaklığının –18 oC –20 oC ye düştüğü yerlerde gözler ve sürgünler donar. Sıcaklık –250C’ye düştüğünde ağaçlar donar. Çeşitlerin kış soğuklama istekleri 250 saat ile 1250 saat arasında değişmektedir. Çeşitler kış soğuklama ihtiyacını tamamlayamadığında çiçek tomurcukları silker, ilkbaharda çiçeklenme gecikir ve düzensiz olur. Şeftali, erken çiçek açan meyve türlerinden biridir. Çiçekler açıldıktan sonra meydana gelen ilkbahar geç donlarından çok zarar görürler. Yaz sıcaklığının düşük olduğu bölgelerde meyvelerin olgunlaşması gecikir ve meyve kalitesi düşer.

Toprak İstekleri

  • Şeftali için toprak isteği söz konusu olunca, üzerine aşılı olduğu anacın isteği göz önüne alınmalıdır. Şeftali, süzek, kumlu tınlı, milli, çakıllı, derin ve çabuk ısınan  alüvyal toprakları sever. Toprak pHsı 6-7 arasında olması gerekir. Kumlu topraklarda yeterli sulama ve iyi gübreleme ile şeftali yetiştirilebilir. Ağır, nemli ve soğuk olan killi topraklarda yetişen ağaçların sürgünleri iyi pişkinleşmediğinden, kış soğuklarından zarar görerek zamklanma başlar.

Meyve ve Seyreltme

  • Şeftali ağaçlarında meyve tutumu genellikle fazladır. Bu meyveler olgunluğa kadar ağaçta kalırsa irileşmez. Dal kırılmaları, sürgünlerin yeteri kadar pişkinleşmemesi nedeniyle kış aylarında don zararı ve gelecek yıl meyve miktarında azalma görülür. Seyreltme masraflarının, meyve kalitesinin artması ile elde edilecek fiyat farklarını karşılaması gerekir.
  • Şeftali ağaçlarında iki seyreltme metodu uygulanır:
    Kimyasal maddelerle seyreltme: Dinitro bileşikleri kullanılır. Araştırma kuruluşlarında yapılan denemelerde Selinon Powders, 100 litre suya 60-100 gram olarak %80-85 çiçekler açılınca kullanılmıştır.